سال نو و امیدی دگر

سلام ...

سال نو مبارک ...

این چند وقت که چیزی ننوشتم خیلی بی حوصله بودم ... حتی برای خونه تکونی دم عید هم حال و حوصله نداشتم ... 15 اسفند رفتم پیش دکتر خواجوی ، برام فریز کرد. الانم تو دوره نقاهت هستم ، تا 15 فروردین هم همه چی ممنوعه ... 27 اسفند هم پری اومد ، یه ذره امید داشتم که باردار شده باشم ، اما هیچ خبری نبود ... نمیدونم چرا ولی بعد از فریز کردن انگار دوباره نسبت به نینی داشتن سرد شدم ، البته نه کاملاً ها ، تا حدودی ... به این نتیجه رسیدم که خیری توش بوده و شاید اصلاً الان وقت مناسبی برای اومدن نینی نیست . اصلاً نمیدونم بعد از تموم شدن این دوره ی نقاهت به شدت سخت و دشوار ، باز هم میخوام که برای نی نی دار شدن اقدام کنم یا نه ؟!... باز سردرگم شدمممم ...

ولی در مجموع نو شدن سال به نظرم یه جورایی امید دهنده بود برام ... وقتی روز تحویل سال داشتیم میرفتیم خونه آقاجون ، به محمد گفتم دوس داری سال دیگه این موقع یه نینی هم کنار ما تو ماشین باشه ، گفت چرا که نه ، معلومه دوس دارم ... برام جالب بود چون بدون مکث این حرف رو زد ، شاید اونم برای بابا شدن مشتاق تر شده !

فعلاً همین ... دیگه حرفی ندارم ، جز اینکه از خدا برای خودم ، همسری و همه ی عزیزانم سال خوب ، پربار ، پراز آرامش و موفقیت آرزو میکنم ... آمین

یکشنبه ششم فروردین ماه هزار و سیصد و نود و یک ... سارا