هفته ی هفتم باداری

سلام م م م م م

هنوز نمیدونم کی هفته های بارداریم تغییر میکنه ! با این شروع بارداری نامعلوم ، دکترم هنوز نمیتونه دقیقاً بگه کی هفته هام عوض میشه و تاریخ زایمانم به امید خدا کی هستش ... اما چون شنبه از روی جواب سونو بهم گفت که بارداری 6 هفته س ... احتمالاً الان باید تو هفته ی 7 باشم م م ...

هی ی ی ی ی روزای خوب و همراه با دلشوره ای رو میگذرونم ؛ اگرچه با سونوی این بار و دکتر جدیدی که رفتم خیلی آرامش گرفتم ، اما تا صدای قلب جنینم رو نشنوم ، دلم آروم نمیگیره ... ای خدا مراقب جوونه ی کوچولوی من باش ...

تقریباً یه دو هفته ای میشه که یه دل درد کوچولو گه گاه زیر دلم احساس میکنم ، بیشتر موقع هایی این درد سراغم میاد که دولا نشستم یعنی رو شکمم فشار میاد ، یا یه دفعه میدوئم یا زیاد راه میرم و خسته میشم ... بعضی وقتا هم وفتی عصبانی میشم و غصه میخورم دل درد میگرم ، بعضی موقعا فک میکنم که بعضی از این دل دردام ، ناشی از توهمه ... نمیدونم !!!

دیگه باید بگم که یه 4-5 روزیه که در طول روز همش ش ش ش گشنه ام ، باید هی یه چیزی بخورم ؛ تمام تلاشم رو میکنم که با میوه و سالاد و ... در مجموع اونچه که چاق کننده نیست ، این گرسنگی ها رو برطرف کنم ... البته خیلی هم خسته کنندستا ، چون انگاری ته شکمم سوراخه هرچی میخورم نیم ساعت بعد دوباره گشنمه ...البته دو سه روزه که همش ترش میکنم ، با این تفاسیر نه دلم میخواد غذا بخورم ، نه میتونم که نخورم ... هی وای من

از اتفاقات دیگه ای که برام افتاده اینه که در طول روز بیشتر از پیش احساس خستگی میکنم ، آخه قبلنم اینجوری بودم ، اما الان بیشتر شده ، شاید بخاطره اینه که چند روزه که کلاسای این ترمم تموم شده و الان دو هفته ای میشه که باشگاه نمیرم ، معمولاً تو این شرایط خیلی کسل میشم و در طول روز احساس خستگی زیادی میکنم ...

راستی یادم رفت اینو بگم که یکشنبه و سه شنبه استاد اخوان و استاد قندی ازم امتحان های این ترم رو گرفتن ، به هوای اینکه هفته دیگه من مسافرتمو احتمالاً به امتحانا نمیرسم . واقعاً خدا خیرشون بده ، دیگه بدون استرس میرم مسافرت و لازم نیست دلم برای دانشگاه و کلاسا و امتحانا شور بزنه ...

یه مورد دیگه هم اینه که در طول روز بعضی وقتا یه حالت تهو خیلی خیلی ضعیف احساس میکنم ، بیشتر موقعایی که دلم یه غذایی رو نمیخواد و یادش میوفتم یا بقیه پیشنهاد میدن ... ایش ش ش خیلی حس بدیه ... ولی خداروشکر خییییییییلی کمرنگه و اصلاً اذیتم نمیکنه ...

این روزا همش تصور میکنم که نینیم بدنیا اومده و دارم باهاش بازی میکنم... همش رو شکمم دست میکشم و قربون صدقه ی جنین کوچولوم میرم ... یه موضوع خوبی هم که پیش اومده اینه که محمد خیلی خیلی باهام مهربونتر شده و منو رعایت میکنه ... انگار با آخرین سونویی که رفتیم و خودش موقع سونو کنارم بودم ، دیگه واقعاً باورش شد که داره بابا میشه ... همش رو شکمم دست میکشه میگه مواظب نینی باشاااااااااااا ههههههههه عززززززیزم ، میدونم که بهترین بابای دنیا میشه عشقمممممم

امشب خونه ی مادربزرگ محمد برای افطار دعوتیم ، اصلاً حالشو ندارم ، اما باید بریم ...

خدایا خواهش میکنم که مراقب هممون باش و مسافر کوچولوم رو به سلامت به مقصد یعنی بغل مامان باباش برسون ... آمین